این دشت بهشتی است که سرمست نیست
هشتاد بود بهشت؛ آن هشت نیست
با نغمه شوق بلبل و مرغ سحر
راه من و این دشت به برگشت نیست
دانکوب
نویسههایی به قلم احمدرضا
افکار نخراشیده‌ای که از کله‌ام به قلب پرتاب می‌شوند تا طعم عشق بگیرند را رنگ زندگی می‌زنم و با خواندن، روشنشان می‌کنم؛ شاید هم آخر کار، به دست سرنوشت سپردمشان و از لانه مرده وجودم به دنیای تحریر تبعیدشان کردم تا دوباره زندگی کنند ...
نظرات دیگران
نظر شما ؟
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.